کاربری جاری : مهمان خوش آمدید
 
خانه :: شعر
موضوعات

اشعار



مدح امام موسی کاظم علیه‌السلام

شاعر : حسن لطفی     نوع شعر : مدح و ولادت     وزن شعر : مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن     قالب شعر : مربع ترکیب    

روز نخـست مُـشتِ غـباری فـرشته‌ها           بُـردنـد بـا نـسـیـمِ بـهـاری فـرشـتـه‌هـا
قـدری هم از طُـفـیلِ نگـاری فرشته‌ها           قـدری هم از گـلاب دیـاری فـرشته‌ها


برداشـتـنـد و آب و گـل ما درست شد
گـفـتـنـد یا عـلـی و دل مـا درسـت شد
سـوگـنـد بـر تـبــسـمِ مـولای فــاطـمـه           ســوگـنـد بـر تــرنّـم فــردای فــاطـمـه
مـا را بـیـافــریـد مـسـیـحـای فـاطــمـه           با معـجـزات حـضرت مـوسایِ
فاطمه
شُکـرِ
خـدا سرشـته به خـاکی مطهریم
از خـشت‌های خـانۀ موسی‌بن جعفریم
رو
بر مدینه آهوی چـشمم رمیده است           خورشیدی از فراز اُفق‌ها رسیده است
از دامـن حـمـیـده اُمـیـدی دمـیده است           این نو رسیده فاطمه را نورِ
دیده است
از
شادیِ فرشته زمین در تلاطم است
ساقی بریز
باده که این دورِ هفتم است
ای هفت هـفـته‌های دلـم هـفـتـمین امام           ای هفت‌سینِ لطف و کرم هفتمین امام
هـفـت آسمان عِلم و عَلَم هـفـتمین امام          
هفت است اگر طواف حرم هفتمین امام
در هفتمین طواف سرم زیرِ دِین توست
سوگند بر
حرم که حرم کاظمین توست
گـرچـه در ازدحـام گـدایــان ایـن درم           عـمری گـدای سفـرۀ موسی‌بن جعفرم
وا کـرده است هـر گـره‌ام را بـرابـرم           نـان و پـنـیـر و
سـبـزیِ نـذریِ مـادرم
بر دسـت ما عـنایتِ باب
لحوائج است
با ما همیـشه برکت باب
الحوائج است

: امتیاز

مدح و ولادت امام موسی کاظم علیه‌السلام

شاعر : رضا توحیدی نوع شعر : مدح و ولادت وزن شعر : مستفعلن مستفعلن مستفعلن مستفعلن قالب شعر : غزل

امشب ز برج هفتمین مه بی‌نقاب آمد برون           بهر صلاح کار دین آن دُرّ ناب آمد برون
امشب ندانم از چه رو دل می‌رود تا عرش هو           گویا گلی بی‌چند و چون پر پیچ و تاب آمد برون


امشب‌‌ تمام ‌ آسمان در عرش منزل می‌کند           زیرا که ماه هفتمین دور از نقاب آمد برون
امشب دلم مستانه شد چون عاشق دیوانه شد           زیرا که شمع محفلی چون بوتراب آمد برون
امشب مهی از آسمان آمد به بام این جهان           بهر نگاه گلرخش مه با نقاب آمد برون
امشب حوائج شد روا با دست مولای وری           زان رو که بر حاجات ما مفتاح و باب آمد برون
امشب (ضیاء) چشم ما دارد فروغ دیگری           گویا که ماه و دلبری مالک رقاب آمد برون

: امتیاز

مدح و ولادت امام موسی کاظم علیه‌السلام

شاعر : اسماعیل تقوایی نوع شعر : مدح و ولادت وزن شعر : مستفعلن مستفعلن مستفعلن مستفعلن قالب شعر : غزل

ای عاشقان بار دگر میخانه حق باز شد           آماده ساغرها کنید لطف خـدا ابراز شد
ساقی بود دردانه‌ای مولـود آل
مصطفی
           با خلقش از سوی خدا بار دگر اعجاز شد


در طور سیـنا گوئـیا موسای دیگر آمده           موسای کاظم آمد و آهنگ شادی ساز شد
امشب به بیت صادق و در گلشن آل علی
           زیبا گلی زد غنچه و با لطف یزدان باز شد
آمـد به دنـیـا هـفـتـمین مـاه سپـهـر اولیا
           فرمانروای قلبها و رهبری مـمتاز شد
آمد
کسی که درگهش شد ملجأ هر ناامید
           باب حوائج بودنش، بر شیعیان احراز شد
امشب ستاره بهر او، بارد ز سوی آسمان
           درگـاه شـادی درگـه دادار بی‌انـبـاز شد
شهر مدینه روشن از، نور رخ زیبای او
           تبریک بر آل علی، از هر طرف آواز شد
در روز میلادش کند، دل یاد شهر کاظمین
           مـرغ دل ما شـادمـان، آماده پـرواز شد

: امتیاز

مدح و ولادت امام موسی کاظم علیه‌السلام

شاعر : احمد سمیع نوع شعر : مدح و ولادت وزن شعر : مستفعلن مستفعلن مستفعلن فع قالب شعر : مثنوی

در هـفـتـم مــاه صـفـر مـاهـى مـنـوّر            تابـیده نور از طلعت موسى بن جعفر
عـالـم شـده نـورانـى از
مـاه جـمـالـش
                  گشته فضا خوشبو ز عـطر بی‌مـثالش


شهر مـدیـنه شد ز نور نورانى امشب                  موسى بن جعـفـر آمده مهمانى امشب
خندد چو غنچه هر دم از شب تا سپیده
                  بـر دامـن مـام کــرام خــود حـمــیــده
باب الحـوائـج هـفـتـمـین گـنج امـامت
                  بر دوسـتـان خـویـشـتـن دارد عـنـایت

: امتیاز

مدح و ولادت امام موسی کاظم علیه‌السلام

شاعر : مرتضی محمودپور نوع شعر : مدح و ولادت وزن شعر : مفعول مفاعلن مفاعیلن فع قالب شعر : رباعی

از عــرش صــدای ربـنـا آمـده اسـت            مــوسـی کـلـیـم بـا عـصـا آمـده اسـت
از بــیـت امـــام صــــادق آل عـــبـــا            تـبـریـک که بـابـای رضـا آمـده است


***********************

من مـسـت مـی مـوسـی‌م و زین بـاده            راهـم بـه مـسـیـر کـاظـمـیــن افـتــاده

تــا خـــاک شــدم خـــاک ره زوّارش            از کـــوثـــر فـاطـمــی شــرابـــم داده

***********************

روز سرور عـالم و آدم سراسر است            هنگـامه ولادت موسی بن جعفر است
تـبـریک مـا بـه صـادق آل مـحـمـد و            تهنیتم به حضرت ساقی و کوثر
است

: امتیاز

مدح و ولادت امام موسی کاظم علیه‌السلام

شاعر : سید حجت بحرالعلومی نوع شعر : مدح و ولادت وزن شعر : مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن قالب شعر : ترکیب بند

نـسـیـم از سـر گـیـســوی یـار مـی‌آمـد            دوبــاره نـخـل امـامـت بـه بـار می‌آمـد

مـیـان مـکـه و یـثـرب به منـزل ابـواء            در اوج گـرمـی صـحـرا بـهـار می‌آمد


صدای ولـولـه تـا آسـمـان هـفـتـم رفت            قــرار ســیــنـۀ هــر بـی‌قــرار مـی‌آمـد

برای تهنیت از عرش حضرت جبریل            و دسـتـه دسـتـه ملـک بی‌شـمار می‌آمد

نشـاند خـنـده به لب‌های جعـفـر صادق            سـپـیـده‌ای که به شـب‌های تـار می‌آمـد

شبـیه حـیـدر و زهـرا ز نسل پیـغـمـبر            عـزیـز حـضـرت پـروردگـار مـی‌آمـد

همین که غنچۀ لب‌های او شـکـوفا شد

به صـورتش نـمک فـاطـمی هویدا شد

هـمیشه ورد لـبت آیـه‌هـای قـرآن است            ولایـتـت بـخـدا از اصـول ایـمان است

حـمیده آمده چـشـمان خـویش را واکـن            ببین که روی لب مادرت فقط جان است

قـدوم تو برکـت، چـشم‌های تو رحـمت            به یمن آمدنت سفـره‌ها پُر از نان است

تـو از تـبـار کـریـمـانـی و کـرم داری            اگر گـدا بـه در خـانـه‌ات فـراوان است

به لطف اینهـمه اولاد پاک و طاهر تو            چقدر گـنـبد فـیروزه‌ای در ایران است

یکی‌ست شاه چراغ و یکی‌ست معصومه            یکی‌ست ضامن آهو که در خراسان است

هـزار مـرتـبه شکـر خـدا به جـای آرم            پـنـاه بی‌کـسـی‌ام آسـتـان سلـطـان است

هـمیـشـه بـین قـسـم‌هـا تـو رایـجـی آقـا

تـویی که حـضرت باب الحـوائـجی آقا

: امتیاز

مدح و ولادت امام موسی کاظم علیه‌السلام

شاعر : بردیا محمدی نوع شعر : مدح و ولادت وزن شعر : مستفعلن مستفعلن مستفعلن فعلن قالب شعر : غزل

دلگـیر شد دریـا، تـلاطـم می‌کند گاهی            اشکم” مرا رسوای مردم می‌کند گاهی

بیچاره “چشمانم” تمام عمر را لال است            نـامت که مـی‌آیـد تَـکَـلُّـم می‌کـند گاهی


این بار بُنجُل را نخر اصلاً، نگاهی کن            معشوقه” بر “عاشق” ترحم می‌کند گاهی

وقتی کـبوترهای بامت این‌قَـدَر مَستَـند            حـتّی کـلاغی میـل گـندم می‌کند گاهی

وقت اذان جبریل بالش را به خاکت زد            اینگـونه او قـصدِ تـیـمم می‌کـند گـاهی

شب‌ها دلـم مثل کـبـوترهای صحـن تو            گاهی هوای “مشهد” و “قم” می‌کند، گاهی

دخـتـر ز داغـت سـالـیان سـال بـاریده            دخـتر نـمی‌خـندد، تبـسّم می‌کند، گاهی

با روضه‌های تو چُنان می‌سوزد آن دم که            زندان سـردی را تجـسّم می‌کـند گاهی

از بس تمام عمر با غـم همنشین بودی            تقویم” مـیـلادِ تو را گُـم می‌کند گاهی

: امتیاز

مدح و ولادت امام موسی کاظم علیه‌السلام

شاعر : جعفر ابوالفتحی نوع شعر : مدح و ولادت وزن شعر : مستفعلن مستفعلن مستفعلن فع قالب شعر : غزل

ای شـمس والای وِلا، موسی‌بن جعفر            ای مرکـز مهـر خـدا، موسی‌بن جعفر

بر پـای مـقـدم‌های گـل‌بـارانت ای یار            هر عاشقی گردد فـدا، موسی‌بن جعفر


ای صد چو حاتم سائل یک گوشه چشمت            لطفی نما بر این گـدا، موسی‌بن جعفر

در این شب فرخـنده، ای مولود عاشق            عیدی بده بر دست ما، موسی‌بن جعفر

امشب فـقـط نـام تـو را بر لب سرائـیم            تا در تن ما مـانـده نا، موسی‌بن جعفر

در بـوسـتـان مـهـر ایــزد ای شـقـایـق            هر غنچه‌ای دارد نوا، موسی‌بن جعفر

در کل عمرت غم ز مزدوران که دیدی            ای کـشتی غـرق بـلا، موسی‌بن جعفر

در روز مـیـلادت بـیـا از روی اکـرام            کن قـسمت ما کـربلا، موسی‌بن جعفر

مظلوم هستی همچـو جد اطهر خویش            ای کـشـتۀ زهـر جـفا، موسی‌بن جعفر

زهـر جـفا رنگ از رخ پـاکـت ربوده            ای باب مظلـوم رضا، موسی‌بن جعفر

: امتیاز

مدح و ولادت امام موسی کاظم علیه‌السلام

شاعر : محمد قاسمی نوع شعر : مدح و ولادت وزن شعر : مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن قالب شعر : غزل

ایـرانـی‌ام، رعـیـتِ موسی بن جعـفـرم            من شهـرونـدِ دولـتِ موسی بن جعفرم

دنـبـال هـیـچ فـرقـه و حـزبی نمی‌روم            در حـیـطۀ ولایـتِ مـوسی بن جعـفـرم


مأمـومم و به كـوری مأمـون پرست‌ها            دل دادۀ امـامـتِ مــوسـی بـن جـعــفـرم

در اوج فـقـر رو به سُـلـیـمان نمی‌زنـم            وقـتی گـدای ساحـتِ موسی بن جعفرم

هـم شُـغــل بـا مَـنـنــد تـمــام مــلائـكـه            مشغـول تا به خدمتِ موسی بن جعفرم

امـروز، زیـر سـایـۀ الـطـافِ دخـترش            در حشر، جـزو أُمّتِ موسی بن جعفرم

با این حُـسیـن گـفـتـن و زینب شنـیدنـم            پیـوسـته در حـمایتِ موسی بن جعـفرم

مـدیـون شدن به مـردم دنیا بُـود گِـران            بر من كه زیر مـنّتِ موسی بن جعفرم

با اینكه خـاك روضـۀ او هم نـمی‌شوم            دربست وقفِ خدمت موسی بن جعفرم

دارم هــوای دیـدنِ « بـابُ الــمُــراد» را            چشم انتـظارِ دعـوتِ موسی بن جعفرم

دیدیـد اگـر كه بعـد غـدیرم هـنوز شـاد            خوشحـال از ولادتِ موسی بن جعفرم

بعد از غدیر اگر كه به «ابواء» پر زدم            چون تـشـنۀ كـرامتِ موسی بن جعفرم

یوسف میا به جلوه گری پیش من كه من            دیـوانـۀ مـلاحـتِ مـوسـی بن جـعـفـرم

گر پُشت هم به كعـبه كنم رو به قـبله‌ام            وقتی كه در زیـارتِ موسی بن جعفرم

در آرزوی بـنـدۀ صـالـح شــدن، مُـدام            مُـحـتـاجِ اِستـعـانتِ مـوسی بن جعـفرم

از ایـنـكـه بـا امــام رضــا آشــنـا شـدم            ممنونِ لطفِ حضرتِ موسی بن جعفرم

حتّی برای قـاتل خود نیز بد نخـواست            حیران صبر و طاقتِ موسی بن جعفرم

هم سـیـنـه‌چـاكِ روضـۀ بابُ‌الحـوائجـم            هم كُـشـتۀ مـصـیبتِ موسی بن جعـفرم

از روی لاله گون شده‌ام در غمش بفهم            خونین دل از شهادتِ موسی بن جعفرم

آن ساقِ پـای خُـرد شده شاهد است كه            من داغـدارِ غُـربتِ مـوسی بن جعـفرم

: امتیاز
نقد و بررسی

بیت زیر سروده اصلی شاعر محترم است اما پیشنهاد می‌کنیم به منظور انتقال بهتر معنای شعر بیت اصلاح شده که در متن شعر آمده را جایگزین بیت زیر کنید؛ اهل بیت نعوذ بالله سگ باز نبودند که سگ داشته باشند و ما هم خاک پای سگ آنان باشیم!!

با اینكه خـاك پـای سگـش هم نمی‌شوم            دربست وقفِ خدمت موسی بن جعفرم

مدح و ولادت امام موسی کاظم علیه‌السلام

شاعر : ناشناس نوع شعر : مدح و ولادت وزن شعر : فاعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن قالب شعر : غزل

شیعه تبریک بگو هفت صفر آمده است            شـجـر پـاک ولا بـاز به بـر آمـده است

شـشمین ماه ولا حـضرت صادق زآن رو            شکر حق گـوید و دیدار پسر آمده است


بعد دیدار پسر گـفت به یـاران حضرت            باب رحمت ز خدا بهر بـشر آمده است

 خانۀ حضرت صادق شلوغست سه روز            چون ز اطعام در آن خانه خبر آمده است

آمده حضرت موسای به کاظم معروف            بهر شیرین شدن غیض شکر آمده است

اهل حاجات بده مـژده که غـم زائل شد            شادمان جـملۀ حاجات که در آمده است

نهـمـین گـوهـر عـصمت و امـام هـفـتم            صالحان را بنگر نیک که سر آمده است

آمـده آنکـه شـود حـبـس بـه زنـدان بـلا            در ره حق به پـذیرفت خطر آمده است

گوی تبریک در این روز به مولا مهدی            آخـرین ماه که غائب ز نظر آمده است

: امتیاز
نقد و بررسی

با توجه به اینکه سالروز ولادت امام کاظم علیه السلام در هفتم صفر مصادف است با ایام اسارت و حزن اهل بیت در کربلا است ( تاریخ مستند و معتبر ولادت حضرت همین تاریخ است و ولادت ایشان در ۲۰ ذیحجه که چند سالی است که رواج یافته مستند نیست و بیشتر بخاطر اینکه مردم در ماه صفر به جشن و شادی نپردازند آن تاریخ رو بطور حدودی تعیین کرده اند که تصریح بر آن تاریخ در هیچ کتاب معتبری نیامده است)  لذا به توصیه مراجع و علما بهتر است در این ایام مدح امام کاظم علیه السلام خوانده شود و از شادی پرهیز شود لذا به همین دلیل ابیات زیر تغییر داده شد

شیعه شادی بنما هفت صـفر آمده است            شـجـر پـاک ولا بـاز به بـر آمـده است

ششمین ماه ولا حضرت صادق شاد است            شکر حق گـوید و دیدار پسر آمده است

بعد دیدار پسر گـفت به یـاران حضرت             شاد باشید که اشرف به بـشر آمده است

مدح و ولادت امام موسی کاظم علیه‌السلام

شاعر : محمود ژولیده نوع شعر : مدح و ولادت وزن شعر : فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن قالب شعر : مثنوی

بسم رب الفاطمه، تکـثیر شد خیر کثیر            جلوه‌ای دیگر ز وجهُ الله تابید از غدیر

سورۀ کـوثـر ز الـطاف خـدا تفـسیر شد            نسلِ احمد از عـلی و فاطمه تکـثیر شد


هفتمین نور امامت، جلوه چون خورشید کرد            بیتِ عصمت را خدا سرشار از توحید کرد

دستِ هو، قدرت‌نمایی کرد در اوجِ کمال            باز هم ترسیم شد ابقای وجهِ ذوالجـلال

احمدی دیگرتجـلی کرده از سِرّ درون            حـیدری دیگر شده از آستینِ حق برون

مـجـتـبـایی دیگـر آمد از حـریـم کـبـریا            یـادگـاری دیگـر آمـد از شهـیـد کـربـلا

سـیـدِ سـجـادِ ثـانـی، زیـنـتُ الـعـباد شد            عرش تا تَحتُ الثَری، روشن از این نوزاد شد

باقرِ دین از خدایش خواست تکریمش کند            سبطِ او آمد که این اِکرام، تقـدیمش کند

آری آن اِکرام، رخسارِ امام کاظم است            در حقیقت لطف، انوارِ امام کاظم است

آسمـانِ عـشق را قـرص قـمر داده خـدا            صــادق آل مـحــمـد را پـسـر داده خـدا

وجهِ ایزد، شـمسِ جـنت، مـاهِ داور آمده            نجلِ احمد، نسلِ زهرا، سبطِ حیدر آمده

صاحبِ تـاجِ ولایت، منجـیِ دنیا و دین            خالقِ جود و کرامت، مظهرِ حبلُ‌المتین

هفتمین سلطانِ عالم، عالمی در بندِ اوست            حضرت سلطان علی موسی الرضا فرزند اوست

مُلکِ ایران کشورِ موسی بنِ جعفر هست و بس            مُلکِ ایران نه، دو عالم وقفِ کوثر هست و بس

معنیِ باغِ فـدک، اینجا مشخّص می‌شود            هر که با حق نیست از مِلکش مرخّص می‌‌شود

از تمامِ سرزمین‌هایی که تحتِ سلطه است            تا حرم‌هایی که در آن خاکی از غربت نشست

دیر یا زود اُردوی دشمن هزیمت می‌کند            لشکرِ فرعـون در دریا عزیمت می‌کند

غرقِ دریای تَفرعُن، نسلِ استکباری است            قومِ موسای زمان را روزهای یاری است

ما به لطفِ حق، فدک را پس بگیریم از عدو            روزهای مهـدوی داریم اینک پیشِ رو

هوش اگر باشیم، ایام فرج نزدیکِ ماست!            هر چه داریم از مسیرِ کوچۀ باریکِ ماست!

حال با سـربـندِ یا زهـرا مهـیا می‌شویم            با اطاعت از ولایت، یارِ مولا می‌شویم

روزهای انتـقامِ خـونِ مظـلـومان رسید            اِنتقِم یا منتقِم، فرصت به محرومان رسید

: امتیاز

مدح و ولادت امام موسی کاظم علیه‌السلام

شاعر : جعفر ابوالفتحی نوع شعر : مدح و ولادت وزن شعر : مستفعلن مستفعلن مستفعلن فع قالب شعر : مثنوی

سر تا به پا نوری و زیبائی چو مهتاب            تـو جـاری هـسـتی و زلالی جلـوۀ آب

تـأویل آیـات مـحـبت هـسـتـی ای نـور            اسـپـنـد آریــد آریـا چـشـمــان بـد دور


صبـر خـدا در صبـرتـان جلـوه نمـوده            عــشـق شـمـا اهـل دلان را دل ربـوده

قـدر تو را تـنـهـا خـدا دانـد و لا غـیر            زرگـر فـقـط قـدر طلا دانـد و لا غـیر

ای هـفـتـمین واژه، گـل زیـبـای زهـرا            مسـتی به پـای عـشـقـتـان زیـباست آقا

شکـر خـدا دسـت ازل این را قـلـم زد            مـا را گـدای خــانـۀ عـشـقـت رقـم زد

ای هفتمین کوکب به تاج قدر خورشید            مـام فـلـک مـثـل شـمـا دیـگـر نـزائـید

باب الحـوائج هـسـتی و باب الـمرادت            دل را کـشـانـده تا حـرم، پـائـین پـایت

آقـا غــریـبـه نــیـسـتــم مـن آشــنــایــم            خـلـوت‌نـشـین صحـن زیـبـای رضـایم

هفت آسـمان نـوری و تا جلـوه نمودی            از ماه و خورشید و ستاره دل ربودی

مخـمور شد چشم فـلک از این سپـیـده            روشن شد از نـور شما چـشـم حـمـیده

: امتیاز

مدح و ولادت امام موسی کاظم علیه‌السلام

شاعر : محمود یوسفی نوع شعر : مدح و ولادت وزن شعر : مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن قالب شعر : مربع ترکیب

امشب زمین ز نور وجودش منور است            امشب زمان ز عطر حضورش معطر است
امـشب شب پیـمـبـر و آل پیـمـبر است            امشب شب ولادت موسی بن جعفر است


موسی بن جعفری که رخش منظر خداست
باب الحـوائـج هـمه مشـکـلات مـاست
امشب تمام عرض و سما زیر پای اوست            حالی اگر که هست به لطف هوای اوست
شیعه در اوج شور و شعف از ولای اوست            ایـمـان مـا نـتـیـجـه یـا ربـنـای اوسـت

او جلوه‌ای ز چشمه جوشان کوثر است
آئـیـنـه جـلال و جـمـال پـیـمـبـر
اسـت

لحظه به لحظه با نفـسـش خو گرفته‌ایم            از عـطر نـاب پیـرهـنـش بـو گرفته‌ایم
مـا نـاگـرفـتـه‌های خود از او گرفته‌ایم
            پـس از تـمـام آیـنـه‌هـا رو گـرفــتـه‌ایـم

هـمـواره از عـنـایت او در تـلاطـمـیـم
ما پـیـروان حـضرت خورشید
هـفتمیم

لطفش به ما چه ساده و آسان رسیده است            خوبی او به شیعه فراوان رسیده است
بیش از همه به کشور ایران رسیده است            یک جلوه قم یکی به خراسان رسیده است

جـز خـانـدان او به کـسی دل نـداده‌ایـم
جـار
وکـشـان خـانـه ایـن خـانــواده‌ایـم
شکر خـدا که نوکر موسی بن جعفریم
            در زیـر سـایـه سـر موسی بن جعفریم

هـمـسایگـان دخـتـر موسی بن جعفریم            ما ساکـنـان کـشـور موسی بن جعفریم

این خاک تا به روز ابد زیر دین توست
دل، تـنگ دیدن حـرم کـاظـمین توست

: امتیاز

مدح و ولادت امام موسی کاظم علیه‌السلام

شاعر : آرش براری نوع شعر : مدح و ولادت وزن شعر : مستفعلن مستفعلن مستفعلن فع قالب شعر : مربع ترکیب

صالـح‌تـرین عـبد خدا موسی بن جعفر            حق است هرکس هست با موسی بن جعفر

مـا بـنـده و آقـای مـا مـوسی بن جعـفر            مـحـتـاج‌ها گـویـنـد یا موسی بن جعـفر


در پای جـودش اغـنـیا محـتـاج هـستند
قـربـانـیـش در مـاه حـج حجاج هـستند
مـسـتــیـم مـسـت بــادۀ بـاب الـحـوائـج            هــسـتــیـم مــا دلــدادۀ بـاب الـحـوائــج

قــربــان خــانـــوادۀ بــاب الــحــوائــج            آقــاســت آقـــا زادۀ بــاب الــحـــوائــج
با
بچـه‌هـایش صاحـب سـرمـایه هستیم
با مشهد و شیراز
و قـم همسایه هستـیم
بـال مـلائک هـست فـرش زیـر پـایش            ایـزد مـسـخّـر کـرده هـستی را برایش

هـسـتـنـد در ایـران مـا فــرزنـدهـایـش            مـعـصـومه‌اش آمـد به دنـبال رضایش
انـوار او تـقـسـیـم شـد بر مشـهـد و
قـم
او
را زیـارت می‌کـنم در مـشهـد و قـم
او آیـت عــظــمــای آیــات خــدا بــود            شب تا سـحـر
گـرم مـنـاجـات خـدا بود

مات رخش شد عرش او مات خدا بود            واضح‌تـرین تـصویـر از ذات خدا بود
او جـلـوه رب بـود، امـا بـنـدگـی کـرد
انسان کـامـل بود و سـاده زنـدگی کرد

«والکاظمین الغیض» صبرش حد ندارد            خوب است و در بین صفاتش بد ندارد

در مـؤمـنـیـنـش یک نـفـر مـرتد ندارد            در صحـبـتش با خادمان «باید» ندارد
خـاری رَوَد در پـای فـرزنـد عـزیزش
اخـمی نخـواهد کرد بر روی کـنـیزش
تا بوده این بـوده‌ست
«آقـا تو، گـدا من»            مـدح تـو را گـفـتـن کـجـا آقا کجا من؟

تو جـان بـخـواه و مـابـقـیِ کـار بـا من            بدکـاره آمـد مـحـضـرت شد پـاک‌دامن
بـا دیــدنـت ذکـر خــدا ورد لـبـش شـد
از تو
سرودن کار هر روز و شبش شد
تـو
آمـدی از عــرش بــر دامـان مـادر            دسـت تـو را دادنـد بـر دسـتـان مــادر

مثل طـلای خـالـص است ایـمان مـادر            جـان امـام کـاظـم اسـت و جـان مــادر
وقت ولادت مـادرت تـکـبـیر
می‌گفت:
این عالـمه بهـر
زنان تفـسـیر می‌گفت:
در عشق حق عاشق‌ترین عاشق تو هستی            مجرای فیض از جانب رازق تو هستی

آئـیـنـۀ پـا تـا ســر خــالـق تـو هـسـتـی            تنهـا وصی حـضرت صادق تو هستی
عــلـم لــدنّـی پــدر در سـیــنـه تـوسـت
جـود و کـرامت عادت دیـریـنه توست
تـا پـای جـانـت پـای قــرآن ایـسـتـادی            در فـتـنـه‌هـا،
ای کـوه ایـمـان ایـستادی

رو در روی بـدعـت‌گـذاران ایـسـتادی            با رنـج و زحـمت کـنج زندان ایستادی
تـا یـازده رکـعـت نـمـاز
شـب بخـوانی
در
کـنج زنـدان روضه زینب بخـوانی

: امتیاز
نقد و بررسی

ابیات زیرا به دلیل ایراد محتوایی تغییر داده شد، فراموش نکنیم که حضرت علی علیه‌السلام فرمودند: لَا تَتَجَاوَزُوا بِنَا الْعُبُودِيَّةَ ثُمَّ قُولُوا فِينَا مَا شِئْتُمْ وَ لَنْ تَبْلُغُوا وَ إِيَّاكُمْ وَ الْغُلُوَّ كَغُلُوِّ النَّصَارَى فَإِنِّي بَرِي‏ءٌ مِنَ الْغَالِينَ. ما را از مرز عبودیت خارج نکنید و به سرحدّ ربوبیت نرسانید، آن گاه هرچه می ‏خواهید در فضیلت ما بگویید، لیکن بدانید که حق ثناگویی ما را ادا نخواهید کرد. از غلوّ کردن درباره ما بپرهیزید و همانند نصاری که درباره عیسی علیه‌السلام غلو کردند نباشید، که من از غلوّ کنندگان بیزارم الاحتجاج ج ۲ ص ۴۳۸، بحارالانوار ج ۲۵ ص ۲۷۴، اثبات الهداه ج ۵ ص ۳۹۱

در عشق حق عاشق‌ترین عاشق تو هستی            مجرای فـیض عالمی، رازق تو هستی

هرچند مخـلـوقی، ولی خالق تو هستی            تنهـا وصی حـضرت صادق تو هستی

مدح و ولادت امام موسی کاظم علیه‌السلام

شاعر : اسماعیل تقوایی نوع شعر : مدح و ولادت وزن شعر : مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن قالب شعر : غزل

به گلزار امامت بار دیگر غنچه‌ای وا شد            تبسم بر لبان حضرت صادق هویدا شد
ز دامان حمیده حق به مولامان پسر داده            به دنیا آمد او وبهترین مخلوق دنیا شد


میان مکه و شهر مدینه گل فشان گردید            ستاره پیش پایش ریخته از آسمانها شد
بیامد او که باب حاجت بیچارگان باشد            زمین و آسمان بر درگهش غرق تمنا شد
ملائک آمده بینند روی حضرت موسی            به لبهای همه گلواژه به به شکـوفا شد
بگو تبریک برمولا رضا زیرا پدر آمد            به مشهد جشن میلادی نکو زین روی بر پا شد
سلام شیعیان بر حضرت کاظم که میلادش            سـبب بر شـادمـانی دل اهـل تـولا شـد
زند مرغ دل ما در هوای کاظمینش پر            زسوی شیعه این عیدی زمولایش تقاضا شد

: امتیاز

مدح و ولادت امام موسی کاظم علیه‌السلام

شاعر : غلامرضا سازگار نوع شعر : مدح و ولادت وزن شعر : فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن قالب شعر : مربع ترکیب

ای کـلـیـم‌الـلَّـه تــمـاشـا کـن کـلام الله را            بر فـراز دست خـورشیدِ ولایت، ماه را
نـور انـوار نـهـم، هـفــتـم چـراغ راه را            در زمـین و آسـمـان‌ها رهـبری آگـاه را


روح رحمان، جان قرآن، نخل طور است این پسر
گوهر رخشندۀ شش بحر ‌نور است این پسر

این پسر بدرالمنیر و این پسر شمس‌الضحاست            این پسر باب‌الکرم، باب‌الولا، باب‌العطاست
این پـسر باب‌الـمـرادِ انـبـیا و اولـیـاست            این پسر هم مصطفی هم مرتضی هم مجتباست

صاحب خلق و خصال و خوی احمد کیست؟ او
نفـس پـاک صادق آل محـمد کـیست؟ او

مـاه ذی‌حـجـه‌ست مـحـو آفـتاب روی او            جنس آدم قبضه‌ای از خاک پاک کوی او
چشم عـیسی از فراز آسمـان‌ها سوی او           
عـروة الـوثـقای ارباب کـرامت موی او

آیـۀ عـفـو الـهـی بر لـب خـنـدان اوسـت
کشور ایران زیـارتگـاه فـرزندان اوست

ای جمال چهارده معصوم در رخسار تو            وحیِ ساعد خیزد از لب‌های گوهربار تو
آفــریــنـش در پــنــاه ســایـۀ دیــوار تـو            روح پــاک انـبــیــا و اولــیــا زوّار تــو

آسـمان چـشم انتـظـار ذکر یارب یاربت
حضرت مـعـبود مشـتـاق مناجـات شبت

ای دُرِ شش بحر و بحر پنج دُر! روحی فداک            آسمان در صحن تو بنهاده پیشانی به خاک
با غبار کاظـمینت روحِ هر ناپاک، پاک            بی‌ولایت می‌شود رحمت، عذاب دردناک

میـثم آلـوده‌ای عـبد و ثـنـاگـوی شماست
هر که بوده هر که باشد سائل کوی شماست

: امتیاز

مدح و ولادت امام موسی کاظم علیه‌السلام

شاعر : محمد علی مجاهدی نوع شعر : مدح و ولادت وزن شعر : مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن قالب شعر : غزل

امشب تمام مُـلک و مَلک در ترنم است            چون مـوسم دمیدن خـورشید هفـتم است

آن فـیـض لایـزال که مشـتـق ز نـور او            خورشید آسمان رضا، نـور هـشتم است


آن پـرتــو جـمـال خـدایـی کـه طــور او            آئیـنه‌زار حضرت معصومه در قم است

مـوسای طـور قـرب که در پـیـشگـاه او            صدها کـلـیم بی «اَرِنی» در تکـلم است

بـگـرفـت دست عـیـسی مـریـم ولای او            کز پای دارِ فـتـنه، به چـرخ چهارم است

هر صبحدم فـریضۀ حق بر امـین وحی            بر حـضرتـش ادای سـلام ٌعـلـیکـم است

دلـتـنـگـی‌اش مـبـاد که در غـنچـۀ لـبـش            لـطـف شکـوفـه‌بـاری بـاغ تـبـسـم اسـت

نــــور خـــدا در آیـــنــۀ آفـــتـــاب  تـــو            حـیـرت‌فـزای دیدۀ افـلاک و انجـم است

عــدل مـجـسـمـی تـو و هـر دادخـواه را            در بارگـاه لـطـف تـو شـوق تَـظَـلُّم است

یزدان نخواست تا غم روزی خورد کسی            با لطف تو که قاسم الارزاق مردم است

آن سر که نیست خاک درت در تنزُّل است            وان دل که نیست جای تو، جای تألُّم است

طاعات منـکـران تو در روز رستـخـیز            آتـش‌بـیـار مـعـرکـه مـانـنـد هـیـزم است

در روز حـشر جز تو شـفـیعی مبـادمان            جایی که آب هست چه جای تیـمم است؟

با نعـمت ولای تو «پروانه» را چه غـم            عمری‌ست در بهشت که غرق تنعم است

: امتیاز

مدح و ولادت امام موسی کاظم علیه‌السلام

شاعر : عباس شاه زیدی نوع شعر : مدح و ولادت وزن شعر : فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن قالب شعر : غزل

از جـوار عـرش سـرزد آفـتـاب دیگری            وا شد از «اَبِوا» به روی خلق، باب دیگری

بال وا كن لحظه‌ای در زیر باران شهود            از فـراز عرش می‌بـارد سحاب دیگری


بوی پـیراهن شـنـیدم، دیده بسـتم تا مگر            یوسف شعـرم ببـیـند باز خـواب دیگری

ای غزل! امشب به دریای مدیحش دل بزن            دارد این امواج، گوهرهای ناب دیگری

ما خـدا را در جـمال چـارده تن دیـده‌ایم            خوانده‌ام این حرف‌ها را در كتاب دیگری

جمله از شهر و دیار و آب و خاكی دیگرند            این یكی هم می‌رسد از خاك و آب دیگری

بوی احمد، بوی زهرا، بوی حیدر، بوی عشق            بشنوید از این چمن، عطر گلاب دیگری

حضرت خورشید هفتم، آن كه چشم روزگار            بـا وجــود او نـدارد انـتـخـاب دیـگــری

شك ندارم جبرئیل امشب برای عرشیان            وصف او را می‌كند با آب و تاب دیگری

ماه كی؟ بعد از نگاهـش آفـتابی می‌شود            می‌رود از شرم، شب‌ها در حجاب دیگری

شش كتابش را خدا آورد و امشب هم گشود            از كتاب معـرفت، فصل‌الخطاب دیگری

یا نـمی‌دانـد بـلـندای مـقـامش تا كجاست            یا ندارد منـكـرش حـرف حساب دیگری

مثل بـغـدادش خـرابم كـرده درد اشتـیاق            بسته بـالـم را فـراقـش با طـناب دیگری

یا بگـو باب الحـوائج یا بگو باب الـمراد            نام او حیف است بردن با خطاب دیگری

: امتیاز

مدح و ولادت امام موسی کاظم علیه‌السلام

شاعر : اسماعیل تقوایی نوع شعر : مدح و ولادت وزن شعر : فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن قالب شعر : غزل

از مهـستـان ولایت مـاه هـفـتم شد عیان            جشن میلادش بپا گردید در هفت آسمان
بار دیگـر در مـدیـنه دلـبری دل می‌برد            تازه مولودی که باشد عرش حق را دلستان


عالم آل عـلی صادق شده، صاحب پسر            بوسه باران می‌کند مـادر رخ آرام جان
مخـزن گنج الهی را خـدا بگشوده است            عرضه کرده بر جهان اینبار هم دُرّی گران
مقصد هر شیعه بیت حضرت صادق شده            صف در صف واژۀ تبریک بر لبهایشان
آمده موسی بن جعفر، صابر وباب نجات            عالم وصالح، زکظم غیض او دارد نشان
جشن می‌باید که میلاد شریف کاظم است            نوکری در روز میلادش نما شادی کنان
کـاظـمـیـنش روز میلادش تماشایی بود            بارگـاهـش کـفـتـر دلـهـای ما را آشـیان
کاش روزی زائرش گردم دلم گیرد صفا            بهره ها گیرم ز الطاف امام انس و جان
حضرت باب الحوائج باز کن باب کرم            حاجت ما را روا کن ای عـزیزمهربان

: امتیاز

مدح و ولادت امام موسی کاظم علیه‌السلام

شاعر : سیدهاشم وفایی نوع شعر : مدح و ولادت وزن شعر : مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن قالب شعر : غزل

وقـتـی امام صـاحـب فـرزند می‌شـود            بـاغ جـنـان شـکـوفۀ لبـخـنـد می‌شـود

صدها فرشته برقدمش بوسه می‌زنـند            فصل بـهـار و مـوسـم پـیـوند می‌شود


دل می‌تـپد به سیـنه ز شادی اهل بیت            آئـیــنـه دار لـطـف خـداونـد مـی‌شـود

لبخند نور حضرت صادق که دیدنی‌است            نـذر فــروغ چـهـرۀ فـرزنـد مـی‌شـود

دل در حضور حضرت کاظم رسیده است            یعنی که سـرسـپـرده و پـابـند می‌شود

موسی کجا به طـور مـنـاجات با خـدا            بـا او در این مـقـام هـمـانـنـد می‌شـود

هر کس قـدم نهـاد به راه امـام خویش            در این مسـیـر نـور هـدفـمـند می‌شود

گـفـتم نمی‌شود که به پـابـوس او رسم            از آسـمـان مـلائکه  گـفـتـنـد، می‌شود

خود را به کاظمین رسان درحضور او            آنجا ببین که ازتو چه خرسند می‌شود

با قلب پر سرور وفایی نوشت وگفت            امشب نصیب شیعه شکرخند می‌شود

: امتیاز

مدح و ولادت امام موسی کاظم علیه‌السلام

شاعر : محمد مبشری نوع شعر : مدح وزن شعر : فاعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن قالب شعر : ترکیب بند

از همه زندگی‌ام عشق فقط حاصل شد            عشق حرفی است که از کنج لبت نازل شد

گر چه جولانگه تو پهنۀ اقیانوس است            کشتی مـهـر تو را کـنج دلـم ساحل شد


خـواسـتـم از دم هـویِ تو هـدایت یـابم            سـوی درگـاه تو آمـد دل من سـائل شد

تا که سرگشته شدم ذکر تو را من خواندم            دیـنم از مهـر و تولای علی کـامـل شد

بهـر شکـرانـۀ آن کـه تو شـدی مولایم            جان دهم گر چه تو را هدیۀ ناقابل شد

من از آن روح طهورایی تو می‌خواهم

راه روشـن کـنـی و با تو بـیـابـم راهـم

کمترین سایۀ یک سایۀ تو خورشید است            درگه لطف تو تـنـهـا حـرم امـیـد است

مات از نـور فـروغ رخ تـو تا محـشر            زهره و اختر و شمس و قمر و ناهید است

هر چه بارید به عالم همه از یُمنِ تو بود            در شگفتم چه کسی از کرمت نومید است

بیدمجنونِ دلم شاخه به خاکت انـداخت            دلم از شوق نسیم تو به سان بیـد است

هر که دم می‌زنـد از ذات احـد می‌داند            که ولایت همۀ رمز همین توحید است

شـرح تو هـیچ نـیـاید ز کسی غیر خدا

اوست شایسته فقط تا که کند وصف تو را

هر چه گوییم همه شعر و محبت باشد            هـمـگـی زمـزمـه‌ای بهـر ارادت باشـد

می شد ای کاش به غیر تو نبندم دل را            کـار نا مـمکـن ما درک مـقـامت باشد

تو خودت معرفتت را به دل ما بچشان            فقـط این مـعـرفت از راه کرامت باشد

یک نگاه تو بس است ای گل زهرا ما را            گـوشـۀ چــشـم تـو وَاللهِ قـیـامـت بـاشـد

هر که آید به حـریمت دل او می‌گـیرد            کـاظـمـینت به خـدا عرش ولایت باشد

از ازل مـهـر ولایـت بـه دلـم می‌بـارد

نـام زیـبـای عـلـی در تـو تـجـلّی دارد

اولین کار تو در هر دو جهان دلبری است            اصل شأن تو همان منصب پیغمبری است

حکم حق ختم نبوت شده ورنه بی‌شک            روح والای تو شایستۀ این سروری است

دل ما را گــرهِ حـبـل مـتـیـن عـشـقـت            کِشد آن جا که تویی و به جنان برتری است

دل سپردن به تو معنای خدایی شدن است            هر که شد پیرو راهت به خدا حیدری است

وقت جان دادنم ای زادۀ زهـرا به لـبم            نام زیـبای تو آن زمـزمۀ آخـری است

ما هنوز از کرمت شوق عـنایت داریم

به خدا بر حـرمت مـیل زیـارت داریم

: امتیاز